Foto: Gerard van Mourik/Twitter
De NS zijn deze week weer veel in het nieuws. Ditmaal niet vanwege storingen, de Fyra of een nooddienstregeling, maar vanwege de vieze treinen. Reden dat de treinen zo vies zijn, zijn de stakende schoonmakers.
De schoonmakers staken omdat zij een betere CAO willen, vijftig cent loonsverhoging per uur en hun twee eerste ziektedagen doorbetaald. Het schoonmaakbedrijf waarvoor de schoonmakers werken wil niet over de brug komen, waardoor zij vorige week definitief hebben besloten te staken. Bijzonder daarbij is dat de schoonmakers ervoor hebben gekozen hun pijlen te richten op de opdrachtgevers van de schoonmaakbedrijven, zoals vervoerders NS en Veolia. De NS vinden echter dat ze geen partij zijn in de onderhandelingen en de stakers dit echt moeten bespreken met de schoonmaakbedrijven zelf. Vakbond FNV Bondgenoten is daarom op haar beurt weggelopen bij de onderhandelingstafel, omdat zij juist vinden dat de NS deze keer haar verantwoordelijkheid moet nemen en de schoonmakers zelf in dienst moet nemen “zodat de arbeidsvoorwaarden en het loon van de schoonmakers vanzelf beter worden.”
Door de houding van de partijen komt er echter geen schot in de zaak, en daar is niemand bij gebaat, de schoonmakers niet, de vakbond niet en de spoorwegen niet. De echte gedupeerden zijn echter de reizigers, die vaak flink betalen voor hun abonnement of treinkaartje en in een ranzig treinstel terecht komen. Het is dan ook niet meer dan terecht dat zij massaal klagen op de sociale media. De foto’s die er voorbij komen geven duidelijk aan dat de stakingen niet veel langer kunnen duren en één van de partijen toch echt water bij de wijn zal moeten doen.
En daar komen de NS weer in beeld. Het mag dan niet hun verantwoordelijkheid zijn omdat zij de schoonmakers ten eerste inhuren, en ten tweede het gaat om de treinen van de NS. En ze mogen dan wel niet de schoonmakers onder contract hebben staan, maar zij zijn wel de eigenaar van de treinen die zij schoon moeten maken en de NS ook gaan schoon willen hebben, ook voor haar reizigers. Door de grote klachtenstroom kost de situatie de NS wel meer mankracht, wat ook weer in de kosten gaat lopen. Het zou de NS sieren meer te betalen aan het schoonmaakbedrijf om zo de loonsverhoging van de schoonmakers te kunnen realiseren, dat scheelt immers ook in de kosten van het afhandelen van de klachten van reizigers.
Een andere reden voor de NS om in te grijpen is het voorkomen van gezichtsverlies. De spoorwegen lopen al te vaak gezichtsverlies op, bijvoorbeeld in de situatie met de Fyra en het te snel naar de nooddienstregeling bij winterse omstandigheden grijpen. Deze week maakten de NS het echter ook onnodig bont door uitzendkrachten en kantoorpersoneel als schoonmaker de trein in te sturen. Dit schoot bij de stakende schoonmakers in het verkeerde keelgat. Ook het uitdelen van vuilniszakjes kan als een verkeerde keuze worden gezien. De reizigers zijn immers de gedupeerden in deze, en het zou de NS sieren juist iets aan het probleem te doen in plaats van de reizigers op te zadelen met het oplossen van het probleem. In dat licht is de tweet van de NS met de tekst “Hop, aan de onderhandelingstafel!” ook geen hele geweldige houding van hen.
